Elk jaar sterven naar schatting 9 miljoen mensen aan gezondheidsproblemen die voortkomen uit milieuvervuiling. Dit verbazingwekkende aantal komt overeen met de totale bevolking van Londen, volgens een recente studie gepubliceerd in Lancet Planetary Health. Onder auspiciën van de Global Alliance on Health and Pollution (GAHP) onthullen de bevindingen dat vervuiling nu verantwoordelijk is voor één op de zes sterfgevallen wereldwijd.
Dit benadrukt onze dringende verplichting om het milieu te beschermen.
Sinds de eerste rapportage in 2017 is de situatie omtrent de gezondheidsimpact van vervuiling niet significant verbeterd. Sterker nog, het aantal levens dat verloren gaat door vervuiling overtreft nu de sterfgevallen door oorlog, terrorisme, malaria, HIV, tuberculose, drugsoverdoses en alcohol samen.
Economisch gezien is de schade door vervuiling ook verontrustend, met schattingen die wijzen op een jaarlijkse kost van ongeveer $4,6 biljoen, wat neerkomt op zo’n $9 miljoen per minuut.
Verschuivende bronnen van vervuiling
Recente onderzoeken wijzen op een aanzienlijke verschuiving in de belangrijkste bronnen van vervuiling door de jaren heen.
Verbeteringen in de drinkwatervoorziening en de verwerking van afvalwater, samen met betere toegang tot gezondheidszorg en antibioticagebruik, hebben bijgedragen aan een afname van sterfgevallen door vervuiling die verband houden met extreme armoede sinds 2000. Echter, zoals Joe Shaw, een expert in toxische chemische vervuiling van Indiana University, opmerkt, wordt deze afname overschaduwd door een stijging van moderne vormen van vervuiling, aangewakkerd door economische groei, industriële expansie en verstedelijking.
In feite is het aantal sterfgevallen door luchtkwaliteitsproblemen en toxische chemicaliën aanzienlijk gestegen. Sinds de laatste beoordeling zijn sterfgevallen gerelateerd aan luchtvervuiling met 7% toegenomen, en met een alarmerende 66% sinds 2000. Van de 9 miljoen voortijdige sterfgevallen die jaarlijks aan milieuvervuiling worden toegeschreven, is ongeveer 75% gerelateerd aan slechte luchtkwaliteit, terwijl toxische chemicaliën verantwoordelijk zijn voor ongeveer 1,8 miljoen sterfgevallen, waarvan de helft door blootstelling aan lood.
Een wereldwijde gezondheidscrisis
Het rapport werpt ook licht op de scherpe wereldwijde ongelijkheid met betrekking tot gezondheids- en milieuproblemen. Een overweldigende 90% van de sterfgevallen door vervuiling vindt plaats in ontwikkelingslanden. Deze verontrustende trend kan worden toegeschreven aan factoren zoals de verbranding van fossiele brandstoffen, snelle industrialisatie, ongecontroleerde verstedelijking, bevolkingsgroei en onvoldoende chemische beheersmaatregelen in deze regio’s.
Echter, dit is slechts de top van de ijsberg. De werkelijke omvang van de gezondheidsimpact van vervuiling kan veel groter zijn. Het rapport suggereert dat uitgebreide gegevensverzameling noodzakelijk is om de gevolgen van vervuiling volledig te begrijpen, vooral als alle blootstellingsroutes aan chemicaliën binnen het milieu kunnen worden geïdentificeerd en geanalyseerd. Prognoses wijzen erop dat de wereldwijde productie van chemicaliën tegen 2030 zou kunnen verdubbelen, waarbij tweederde van deze productie plaatsvindt in ontwikkelingslanden, waar slechts een fractie van deze stoffen adequaat op veiligheid is getest.
Ondergerapporteerde chemische gevaren
Richard Fuller, CEO van Pure Earth, benadrukt dat veel schadelijke chemicaliën, waaronder kwik, PFAS, asbest, pesticiden en hormoonverstoorders, niet in deze analyse zijn opgenomen vanwege een gebrek aan data die nodig is om hun wereldwijde impact te beoordelen. Experts geloven dat als de totale chemische belasting nauwkeurig zou worden geëvalueerd, het aantal sterfgevallen door blootstelling aan toxische chemicaliën dichter bij 4 miljoen zou liggen in plaats van de gerapporteerde 1,8 miljoen.
Langdurige gezondheidsgevolgen
Rachael Kupka, uitvoerend directeur van GAHP, benadrukt de langdurige implicaties van blootstelling aan chemicaliën, vooral voor kwetsbare bevolkingsgroepen zoals kinderen. Blootstelling aan luchtvervuiling en toxines gerelateerd aan verkeer is in verband gebracht met verhoogde sterftecijfers door ziekten als COVID-19 en griep. Bovendien correleert blootstelling aan lood met een lager IQ, hogere schooluitval, verminderde economische productiviteit, cognitieve beperkingen en zelfs gewelddadig gedrag.
Ondanks deze verontrustende statistieken en de onmiskenbare connectie tussen vervuiling, klimaatverandering en verlies van biodiversiteit, blijven de wereldwijde inspanningen om deze volksgezondheidscrisis aan te pakken onvoldoende. Vervuiling wordt vaak gezien als een lokaal probleem, terwijl verontreinigende stoffen grenzen overschrijden via lucht, water, de voedselketen en consumentenproducten.
De vervuilingscrisis aanpakken
Een van de belangrijkste uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd, is het verzamelen van uitgebreide gegevens over toxische stoffen en het verbeteren van de capaciteiten van landen, onderzoekers en risicobeoordelaars, vooral in ontwikkelingsgebieden, om vervuiling effectief te monitoren en te beheren. Volgens Joe Shaw zijn de precisietoxicologiemethoden die worden ontwikkeld onder het EU-gefinancierde PrecisionTox project gericht op het voorkomen van sterfgevallen en ziekten die verband houden met moderne vervuiling door de identificatie en mapping van toxische chemicaliën in het milieu te verbeteren. Veel huidige methoden voor het detecteren van systemische toxiciteit zijn niet schaalbaar genoeg om dit enorme probleem aan te pakken.
Sinds de eerste rapportage in 2017 is de situatie omtrent de gezondheidsimpact van vervuiling niet significant verbeterd. Sterker nog, het aantal levens dat verloren gaat door vervuiling overtreft nu de sterfgevallen door oorlog, terrorisme, malaria, HIV, tuberculose, drugsoverdoses en alcohol samen. Economisch gezien is de schade door vervuiling ook verontrustend, met schattingen die wijzen op een jaarlijkse kost van ongeveer $4,6 biljoen, wat neerkomt op zo’n $9 miljoen per minuut.0